Aν είστε γονείς, σίγουρα κάποτε θα ήρθατε αντιμέτωποι με το ερώτημα των παιδιών σας: “Να πάρουμε ένα σκυλάκι;” Ή μήπως όχι; Αν πάλι είστε νέοι γονείς, χωρίς σκύλο, ας πούμε ότι αυτό το άρθρο είναι κάτι σαν “τροφή” για σκέψη…
Πόσο ωφέλιμη είναι η παρουσία ενός σκύλου για ένα παιδί;
Λοιπόν, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η συμβίωση των παιδιών με τα ζώα, και δη με τους σκύλους, συμβάλλει θετικά στη διαμόρφωση σωστής προσωπικότητας για το παιδί.
Πιο συγκεκριμένα, η καθημερινή επαφή των παιδιών με ένα κατοικίδιο σκυλάκι τα βοηθά στα εξής:
ᴥ Μαθαίνουν να αγαπούν και να προστατεύουν τα ζώα, ενώ η συνύπαρξή τους τα βοηθά να αναπτυχθούν συναισθηματικά.
ᴥ Βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν σχέσεις εμπιστοσύνης στη ζωή τους γενικά και να αποκτήσουν ή να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους.
ᴥ Μέσα από την καθημερινή φροντίδα του ζώου, αναπτύσσουν την αρετή της υπευθυνότητας και το αίσθημα της ευθύνης.
ᴥ Ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών, ειδικά κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους, και μειώνεται ο κίνδυνος να εμφανίσουν αλλεργίες στο μέλλον.
Ωστόσο, πριν πάρουμε την απόφαση να βάλουμε στη ζωή μας το νέο μέλος, πρέπει πρώτα να σκεφτούμε καλά όλες τις παραμέτρους, και πρώτα πρώτα, αν είμαστε σε θέση εμείς και η οικογένεια μας να συγκατοικήσουμε με ένα σκύλο. Ένας σκύλος είναι μια δέσμευση, γιατί χρειάζεται τη φροντίδα μας καθημερινά. Εκτός αυτού, θα πρέπει να έχουμε στο νου μας, ότι μιλάμε πρωτίστως για μία σχέση, η οποία για να “χτιστεί” σε γερές βάσεις χρειάζεται αρκετή προσπάθεια, κατανόηση και αλληλοσεβασμό. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις ανθρώπινες σχέσεις. Πρέπει λοιπόν να αναλογιστούμε αν διαθέτουμε τον απαιτούμενο χρόνο, τη διάθεση και την υπομονή να ασχοληθούμε, χωρίς να ξεχνάμε βέβαια και την οικονομική δυνατότητα να συντηρούμε ένα σκυλάκι.
Εφόσον λοιπόν τα εξετάσουμε όλα αυτά και με ώριμη σκέψη καταλήξουμε ότι θέλουμε να προχωρήσουμε στη “διεύρυνση” της οικογένειας μας, καλό θα ήταν να έρθουμε σε επαφή με έναν εκπαιδευτή σκύλων, ώστε να μας κατευθύνει στο ποιος σκύλος θα ταίριαζε καλύτερα στον τρόπο ζωής μας, λαμβάνοντας υπόψη και τις ανάγκες του σκύλου. Μόλις λοιπόν γίνει η επιλογή του σκύλου, το επόμενο στάδιο που ακολουθεί πριν την έλευση του νέου μέλους στο σπίτι, είναι η εκπαίδευση μεγάλων και μικρών.
Είναι απαραίτητο να εκπαιδευτούμε όλοι στο πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στο ζώο, ώστε η συνύπαρξή μας να είναι αρμονική. Βασικό είναι να εξηγήσουμε στα νεαρά μέλη ότι ο σκύλος, είναι όπως ακριβώς και οι άνθρωποι. Ότι δηλαδή είναι ένας ζωντανός οργανισμός που μπορεί να νιώσει πόνο, χαρά, ευχαρίστηση και που έχει τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες. Δεν θα πρέπει λοιπόν να τον αντιμετωπίζουμε ως ένα παιχνίδι, αλλά να μάθουμε να σεβόμαστε το χώρο του, τις επιθυμίες του και να του συμπεριφερόμαστε ευγενικά. Οι γονείς πρέπει επίσης να εξηγήσουν στα παιδιά τι σημαίνουν οι διάφορες κινήσεις που κάνει ο σκύλος και να τα εκπαιδεύσουν να “διαβάζουν” τις προθέσεις του με βάση τη στάση του σώματός του. Αντίστοιχα, και ο σκύλος πρέπει να εκπαιδευτεί, ώστε να αποκτήσει εμπιστοσύνη στη νέα του οικογένεια.
Παρακάτω ακολουθούν ορισμένοι βασικοί κανόνες που θεωρούνται απαράβατοι, αν θέλουμε να μην διαταράξουμε το κλίμα εντός του σπιτιού:
1. Δεν ενοχλούμε το σκύλο όταν αυτός κοιμάται.
2. Δεν ενοχλούμε το σκύλο την ώρα που τρώει ή πίνει νερό, ενώ σε καμία περίπτωση δεν επιχειρούμε να του πάρουμε το φαγητό.
3. Δεν αφήνουμε ποτέ μόνο ένα σκύλο με ένα ή πολλά παιδιά. Είμαστε πάντα κοντά τους και σε εγρήγορση, έτσι ώστε να επέμβουμε αν χρειαστεί. Δεν μπορούμε ποτέ να προβλέψουμε τις αντιδράσεις ούτε του ενός ούτε του άλλου.
4. Δεν φωνάζουμε στο σκύλο και δεν τον χτυπάμε.
5. Δεν αγκαλιάζουμε σφιχτά το σκύλο, δεν του τραβάμε την ουρά, τα αυτιά ή τα πόδια και δεν ανεβαίνουμε πάνω του.
6. Δεν προσπαθούμε να του αποσπάσουμε το παιχνίδι του όταν παίζει.
7. Αν αντιληφθούμε ότι ο σκύλος δυσανασχετεί, τον αφήνουμε ήσυχο.
8. Αν ο σκύλος γρυλίζει, δείχνει τα δόντια του ή σηκώνει τις τρίχες της πλάτης του, σταματάμε ό,τι κάνουμε και φεύγουμε με ήρεμες κινήσεις και χωρίς φωνές.
9. Αν παίζουμε με το σκύλο και αντιληφθούμε ότι ενοχλείται, τότε σταματάμε αμέσως.
10. Δεν προσεγγίζουμε ποτέ ένα σκύλο από μπροστά ή από πίσω, παρά μόνον από το πλάι.
11. Αν συναντήσουμε κάποιο σκύλο, ρωτάμε τον ιδιοκτήτη του για τη συμπεριφορά του, προτού επιχειρήσουμε επαφή μαζί του. Αν ο σκύλος δεν έχει ιδιοκτήτη, τότε αποφεύγουμε οποιαδήποτε επαφή.
Σε κάθε περίπτωση, είτε έχουμε σκύλο είτε όχι, είναι καλό να μάθουμε στα παιδιά μας πώς πρέπει να λειτουργούν όταν έρχονται σε επαφή με ένα σκύλο, έτσι ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο μιας επιθετικής αντίδρασης από μέρους του.
